Er zijn twee verklaringen bekend waarom een huis of boerderij in vroeger eeuwen de naam Koeckoek zou kunnen krijgen. De eerste verklaring is simpel omdat in de buurt van die boerderij de vogel koekoek veelvuldig voor kwam. De tweede verklaring wijst op de bouw van het huis. De desbetreffende woonstede of boerderij zou een koekoek op het dak hebben. Deze koekoek is een soort dakkapel vanwaaruit men ver kon kijken. De koekoek had daarmee een uitkijkfunctie. Mogelijk zijn er meer verklaringen, het is ons onbekend.
In oude doop-, trouw- en overlijdensboeken wordt de naam op allerhande manieren geschreven.
De volgende varianten komen voor: Koeckoek, Koekkoek, Koekoek, Koekuck, Kuckuck, Koekuk, Kuckuk, Kukuck, Kukkuk, Koekkoeks, Koeckoc, Kockoc.
Bij de invoering van de Burgerlijke Stand op 1 januari 1812 werd tegelijkertijd een decreet uitgevaardigd waarbij werd bepaald dat iedereen één familienaam moest aannemen. Vanaf dat moment zou de naamdrager voortaan aangeduid worden in de registers van geboorte, trouw en overlijden.
Doch ambtenaren zijn ook maar mensen en fouten worden er gemaakt. In 1812 werd de naam van alle afstammelingen van Lambert Albers Koekkoek op de aangegeven manier geschreven.
Op 21 mei 1853 kwam Albertus Koekkoek (getrouwd met Antonia van Dam) op het gemeentehuis van Olst om te melden dat hij daags tevoren verblijd was met de geboorte van een zoon, die hij Hendrikus wenste te noemen. De dienstdoende ambtenaar nam niet de moeite om even te kijken naar de schrijfwijze; hij schreef het kind in als Hendrikus Koekoek. De broers van Hendrikus (hij had geen zusters) werden allemaal keurig ingeschreven met 4 k’s. Hendrikus heeft waarschijnlijk niets van deze naamsverandering geweten totdat hij op 1 september 1885 bij zijn huwelijk met Gerritdina Koopman hiermee geconfronteerd werd.
De historische naam Koeckoek is gekozen om rekening te houden met Koekkoek en Koekoek.
